Nu zegt de schrijver deze Matthijs de Ligt niet echt veel, maar volgens "de kenners" speelt hij nu bij één of andere clubje ten noorden van Abcoude (AFC Abcoude Noord zeg maar). En als dat Abcoude Noord clubje nog een paar ronden verder komt in de Champions League, dan bestaat de kans dat zij de finale tegen Barcelona mogen/moeten spelen. Dan is het wel te hopen voor de AFC Abcoude Noord fans dat Matthijs zich niet vergist en Barcelona voor zijn oude clubje aanziet. Want zowel Barcelona als FC Abcoude spelen in het herkenbare blauw/bordeau rood gestreept tenue.
Terwijl de jongens en trainers in zomerse omstandigheden aan de opwarmings routine beginnen voor de eerste match tegen AFC IJburg, nestelen de meegereisde supporters zich één voor één langs de lijn in het gras, zalig genietend van het prachtige weer. Ieder op zijn eigen manier. Tip voor Menno, af en toe de lens schoonmaken ;-).
Bij het begin van de eerste match tegen AFC IJburg laten de jongens direct zien dat ze niet voor de participatie trofee gekomen zijn. Vol vuur en strakke passes, duurt het dan ook niet lang voordat Tijn als eerste het net van de tegenstander weet te treffen. Na een mooie pass van Jort wordt Tijn de diepte ingestuurd en weet hieruit de 1-0 in te schieten. Het is al snel duidelijk dat Quick een tandje te groot is voor IJburg. Dat is ook wel weer eens fijn om te zien.
De jongens spelen vrij en speels. Dusdanig speels en vrij dat Jort zijn hand te hoog houdt om een te hoge bal via zijn handen naar de grond te sturen. De IJburg spelers schreeuwen dan ook meteen moord en brand en als echte professionals tikken ze allemaal met één hand op arm om hiermee het overduidelijke handsbal van Jort nog wat extra kracht bij te zeggen. De wedstrijdleiding besluit dan ook terecht om IJburg ter hoogte van de middenlijn een vrije trap te geven. Nadat de vrije trap genomen is, wordt deze keurig gekeerd en is Quick al weer in balbezit. Hierbij laten de jongens zien dat ze ook snel kunnen counteren en dit keert is het Hielke die Matthijs de diepte in stuurt. Voordat de helft van de IJburg spelers er erg in hebben, is Matthijs al op weg naar het doel met de bal aan de voet. En tsja, dan staat het dus snel 2-0.
Eigenlijk speelt alles zich op de helft van AFC IJburg af. Kans na kans volgt. Na een mooie combinatie vanaf Matthijs op Hielke, geeft deze voor op Lukas en hij ziet zijn kans schoon om de 3-0 op zijn naam te zetten. En mooi op tijd want niet veel later wordt Lukas onhandig getackeld en beland hij op zijn reeds pijnlijke knie. Bij afwezigheid van brandcards wordt Lukas door Thomas van het veld getild.
Even dreigt Quick, zoals we vaker hebben gezien, weer in te kakken. Hierdoor komt er een IJburg speler eng dichtbij een eerste treffer maar de messcherpe tackle van Matthijs maakt aan deze illusie een bruut einde. Weer snel schakelen en ditmaal is het de beurt aan Teun om de trekker over te halen. Dat doet hij dan ook met verve. Snoeihard in het dak van de goal: 4-0. Matthijs is vervolgens degene die de wedstrijd, welke reeds op slot zat, ook nog barricadeert. Want nadat hij de 5-0 op zijn naam zet, na assist van Teun, pakt hij ook de 6-0. En dit was wel de mooiste. Vanuit een voorzet van Jort weet Matthijs zijn hoofd er tegen aan te krijgen en zo de bal tollend tegen de touwen te duwen.
Niet veel later is het einde van de wedstrijd daar en lopen onze jongens trots met de eerste 3 punten van het veld.
In de pauze tussen de wedstrijden door doen de jongens een boel behalve hun rust pakken. Dus met zijn allen staan ze, samen met de coaches, voor het goal en oefenen corners. Hierbij valt op dat Hielke 9 uit de 10 voorzetten feilloos op Matthijs zijn hoofd weet te mikken. En Matthijs kopt 9 van de 10 voorzetten dan ook keurig in.
De supporters daarentegen, die pakken wel hun rust.
Na een klein half uurtje stond de volgende match alweer op het programma. Later zou blijken dat dit ook nog een les “Plat Amsterdams Gebrabbel” zou worden want de coaches van FC Abcoude staken hun Amsterdams knauwende dialect niet onder stoelen of banken. Met name de uitspraak van de namen “TJ” en “Angel” creëerde bij sommige supporters een laag kippenvel van drie duimen dik.
Daarnaast was het erg jammer om te zien dat een aantal van deze FC Abcoude spelertjes ook niet de meest sportieve voetballertjes zijn (in de categorie natrappen, gemene tackles, shirtjes trekken en het gebruik van handen/nagels bij duels). Want nadat FC Abcoude op een 1-0 voorsprong was gekomen en de duels feller, werd Lukas er voor een tweede keer hard en gemeen uit geschopt. Eerder had hij al een harde tackle van achteren te verduren gehad, waarbij hij gelukkig wel snel weer opkrabbelde. Maar dit keer moest ambulance broeder Thomas toch weer in actie komen om de nummer 5 van het veld te sjouwen. Niet later kon ook Mikkel het veld geblesseerd verlaten.
Gelukkig hield de rest van het team het koppie erbij en kon Jort na een briljant stukje voetbal goochelarij, twee man verbijsterd achter zich laten door de bal achter zijn standbeen langs, tussen deze twee spelers te frummelen en vervolgens Teun in stelling te brengen. Teun maakte dit huzaren stukje dan ook af door de 1-1 te maken. Het was in ieder geval goed om te zien dat onze jongens dat onsportieve geklooi niet meer zo gemakkelijk tolereren en meer van zich af bijten. Al werd dit niet altijd in dank afgenomen en werd ook Teun het doelwit van bewust natrappen na het terecht opeisen van de bal. Om dit gedrag meteen af te straffen, werd de bal van links strak en hard voorgebracht voor het goal van FC Abcoude en kon de verdediger eigenlijk niets anders dan zelf de bal achter zijn eigen keeper te plaatsen. En mocht hij toch de bal gemist hebben, dan stond Tijn klaar om deze er eenvoudig erin te lopen. 1-2 in het voordeel van Quick. Helaas, en volledig onterecht in mijn ogen, kwam FC Abcoude nog terug en eindigde de wedstrijd in een onverdiend en onsportief gelijkspel.
Aangezien de druk van de match dusdanig was en Bart toch een beetje gepikeerd was over het gemene natrappen op zijn zoon, zocht Bart verstandig een rustig plekje op om zijn frustraties een plek te geven.
Dus na twee wedstrijden 4 punten. Op zich niet slecht en dus ook nog uitzicht op het winnen van de poule. Nu alleen nog even winnen van Swift.
Omdat de wedstrijd tegen Swift op een ander deel van het veld plaats zou vinden, werd de boel ingepakt, Bart wakker gemaakt, tassen meegezeuld en vertrok de karavaan naar de overkant van het veld. En bij aanvang van de wedstrijd werd al meteen duidelijk dat Swift ook niet voor de participatie trofee was gekomen. Bij de aftrap zat Swift er meteen fel op en werd duidelijk de dat Quick een paar tandjes hoger moest gaan schakelen. Keeper Tijn kreeg het ook meteen meerdere malen moeilijk en zelfs met het aparte formaat goal (vierkant), kon hij helaas niet voorkomen dat Swift al snel op een 0-1 voorsprong kwam te staan. Kort daarna kreeg Matthijs de kans op de gelijkmaker maar schoot hij net naast met links. Als het formaat goal van normale proporties was geweest, was deze er vast in gegaan (al was Swift ook in het bezit van een uitstekende keeper). Maar het punt was gemaakt. Quick gaat niet zomaar op zijn rug liggen en blijft vechten. Dit werd temeer duidelijk na een mooie combinatie van Teun op Hielke en Hielke op Tijn. Alleen kreeg Tijn zijn voet net niet lekker tegen de bal en belande de bal in het zijnet. Dat gezegd hebbende, had het doel de juiste afmeting gehad, was het nu 2-1 voor Quick geweest. Het werd de coach van Swift in ieder geval ook duidelijk dat zijn jongens ook moesten blijven opletten. Meerdere malen werd er ook geroepen “Pak jij die lange” of “Hou die lange in de gaten”, refererend naar Teun. Hierdoor kreeg Tijn de Trein de ruimte om een lange bal vanaf eigen helft op het doel te schieten. En ware het niet voor de uitstekende kwaliteiten van de keeper van Swift want anders stond het al 3-1. Maar ook hier, helaas.
Naast het feit dat Swift echt een leuk voetballend team heeft, blijkt het ook nog een enorm sportief team te zijn. Nadat Lukas een bal vol in zijn gezicht geschoten kreeg en even van de planeet was, werd de bal door Swift keurig aan Quick gegeven.
Maar de vermoeidheid begint in onze jongens toe te slaan. Ondanks verwoede pogingen van keeper Tijn om niets meer toe te geven, wordt het dusdanig druk voor zijn goal en krijgt de achterhoede de bal niet weggewerkt. Het is dus wachten op de 0-2. En deze komt uiteindelijk dan ook. Ook blijkt dit niet Lukas zijn toernooi te zijn want wederom wordt Lukas getackeld (overigens volledig legaal en keurig) maar weer landt hij op zijn verkeerde knie. Deze is inmiddels blauw en dik dus tijd om Lukas eruit te halen. Dit keer kan hij gelukkig wel zelf naar de kant hobbelen.
Ondanks dat het er naar uitziet dat de wedstrijd gespeeld is, geven onze jongens niet op. Zeker “de lange” niet en Teun ploetert zich naar voren. Hierbij wordt hij gelijktijdig door twee Swift jongens getackeld en komt hierdoor tot een plotselinge stop. Hierdoor heeft hij niet de tijd om zichzelf met zijn armen op te vangen. Met een enorme doffe dreun klapt Teun dan ook als een zak aardappelen tegen de grond. Maar ja, “die lange” kan wel tegen een stootje en schudt het van zich af. Helaas wordt er afgefloten en is het tijd voor de prijsuitreiking ceremonie. Er wordt nog even getwijfeld of we wellicht tweede geworden zijn, maar op basis van één doelpunt verschil worden we derde. Gelukkig is de verkeerschaos welke we bij aankomst hebben ervaren inmiddels opgelost en kunnen we allen snel terug naar Amersfoort om daar thuis zelf ook nog even in het gras te gaan liggen en van deze extreem mooie dag te genieten.
