De hoek waar de klappen vallen, vallen en opstaan

Wat valt er van deze westijd te zeggen. Helaas helaas konden we geen vuist maken. Onze tegenstander een klasse beter, maar wij wel vol goede moed begonnen aan de wedstrijd. En weer helaas helaas, we kwamen te snel op achterstand door een eigen goal. Dat betekent dan maar 1 ding schouders naar voren kop omhoog en neus in de wind en ervoor gaan. En complimenten. Dat deden jullie echt prima. Ik heb bewondering voor jullie dat het knokken weer in het team is, en jullie elkaar weer steeds beter gaan vinden. Bewondering voor onze keeper(s) die de moed erin houden en vandaag prima wisten uit te verdegigen. Mooi vanuit de 16 over de zijkanten naar voren. En ook al waren ze fysiek sterker en beter op elkaar ingespreeld. Er waren ook best wat kleine kansjes. Met de snelheid voorin kwamen we best wel dicht bij de goal. Mooi doorlopen op de keeper en over de flanken. Al met al was het incasseren. Laten we vooral kijken naar al het goeds. Voetballen kunnen ze wel, niet voor niets kampioenen. En zoals ik een slim broertje hoorde zeggen: ze moeten gewoon weer even wennen de hogere klasse en dan worden ze gewoon weer kampioen!